Das Archiv der Lyriknachrichten | Seit 2001 | News that stays news
Veröffentlicht am 29. Dezember 2019 von lyrikzeitung
Màrius Torres
Màrius Torres i Perenya (* 30. August 1910 in Lleida; † 29. Dezember 1942 in Sant Quirze Safaja)
III Wie der Nebel, der sich legt bei Nachtbeginn, oder der Reim einer Strophe ganz ohne Sinn; wie das Band einer Kokette im Spiegelglas, oder der Flug einer Schwalbe über das Tal; Wie ein klein wenig Musicke bei Müdigkeit, oder Moos, das an dem Becken des Brunnens gedeiht; so steht dir Melancholie, so zart und sanft, dass es weiter keinen Schmuck braucht, mich zu betörn.
Aus dem Katalanischen von Àxel Sanjosé, in: Màrius Torres, Poesies/Gedichte. katalanisch/deutsch. Ausgewählt und übertragen von Àxel Sanjosé. (Lyrik-Taschenbuch 121), Aachen: Rimbaud, 2019, S. 34f
III Com la boirina que s’aclofa quan ve la nit, o com la rima d’una estrofa sense sentit; com una cinta de coqueta en un mirall, o com el vol d’una oreneta sobre la vall; com una mica de musica quan ve la son, o com la molsa que a la pica cria la font; així t’escau la melangia tan dolçament, que per rendir-me no et caldria més ornament.
Kategorie: Katalanisch, KatalonienSchlagworte: Àxel Sanjosé, Màrius Torres
Kann zu diesem Blog derzeit keine Informationen laden.
Neueste Kommentare