Das Archiv der Lyriknachrichten | Seit 2001 | News that stays news
Veröffentlicht am 20. Juni 2025 von lyrikzeitung
221 Wörter, 1 Minute Lesezeit
Giovanni Gioviano Pontano
(* 7. Mai 1429 oder 1428 in Cerreto di Spoleto, Umbrien; † 17. September 1503 in Neapel)
ÜBER MARS, DER SICH BADET
Ist Mars in den Bädern? Lebt wohl, Heerlager.
Badet selbst Mars? Fort mit euch, all ihr Kriege.
Ist Venus bei ihm? Friede, sei uns gegrüßt.
Das nämlich verlangt Federigos Schicksal.
Du, kleine Venus, du Süße des Himmels,
Zierde der Erde, einzige Linderung,
sei schmiegsam deines Geliebten Verlockung,
umschmeichle den kleinen Mars mit Gesäusel,
lass alles genüsslich und begehrlich sein,
mische süßes Flüstern in deine Küsse;
zu diesem Spiel noch seligere Spiele,
bald dem Müden Ambrosia zu geben,
dass ihm tiefer Schlaf durch alle Glieder schleicht
und der Wahnsinn des Krieges zur Ruhe kommt:
Darum, darum bittet dich Federigo.
Deutsch von Tobias Roth, aus: Giovanni Gioviano Pontano, 1429-1505: Baiae. Zwei Bücher Elfsilber. Berlin: Verlagshaus Berlin, 2016 (Edition ReVers 04), S. 116
II.32 DE MARTE IN BALNEIS LAVANTE // Marsne in balneolis? Valete, castra: / Marsne et ipse lavat? Valete, bella: / Cumque illo est Cytherea? Pax, adesto: / Hoc sors imperat ipsa Federici. / Tu vero, Venerilla, dulce coeli / et terrae decus, unicum et levamen, / mollis illecebras decoro amanti, / blandos Martiolo tuo susurros / fac et delitias libidinesque, / misce et suavia, iunge dulce murmur; / his lusus adhibe beatiores, / mox tinge ambrosio liquore fessum, / somnus quo placidus per ossa serpat / et belli rapidus furor quiescat: / hoc, hoc te rogat ipse Federicus.
Kategorie: Italien, LateinSchlagworte: / blandos Martiolo tuo susurros / fac et delitias libidinesque, / misce et suavia, / mollis illecebras decoro amanti, / mox tinge ambrosio liquore fessum, / somnus quo placidus per ossa serpat / et belli rapidus furor quiescat: / hoc, 1429-1505: Baiae. Zwei Bücher Elfsilber. Berlin: Verlagshaus Berlin, 2016 (Edition ReVers 04), adesto: / Hoc sors imperat ipsa Federici. / Tu vero, all ihr Kriege. Ist Venus bei ihm? Friede, aus: Giovanni Gioviano Pontano, bald dem Müden Ambrosia zu geben, bella: / Cumque illo est Cytherea? Pax, castra: / Marsne et ipse lavat? Valete, dass ihm tiefer Schlaf durch alle Glieder schleicht und der Wahnsinn des Krieges zur Ruhe kommt: Darum, du Süße des Himmels, dulce coeli / et terrae decus, einzige Linderung, Giovanni Gioviano Pontano, hoc te rogat ipse Federicus., iunge dulce murmur; / his lusus adhibe beatiores, kleine Venus, lass alles genüsslich und begehrlich sein, mische süßes Flüstern in deine Küsse; zu diesem Spiel noch seligere Spiele, sei schmiegsam deines Geliebten Verlockung, sei uns gegrüßt. Das nämlich verlangt Federigos Schicksal. Du, Tobias Roth, umschmeichle den kleinen Mars mit Gesäusel, unicum et levamen, Venerilla, Zierde der Erde
Kann zu diesem Blog derzeit keine Informationen laden.
Neueste Kommentare